Bir rüya gördüm ki son zamanlarda gördüğüm en ''ulan keşke hep böyle rüyalar görsem ha'' dedirten rüyaydı.
Bilmeyenler bilmez, geçmişimle alakalı minik sorunlarım var. Gerçi sabıkam yok, sicilim temiz, kendimce iyi bir insan olmaya çalışıyorum ama her insan evladı gibi benim de minik sorunlarım var geçmişimle alakalı.
Pek kötülük yapmadım sanırım ve yapmamaya özen gösteririm. İnsan olmaya önem veririm insan gibi.
hiçbir zaman spiritüel bir tarafım olduğunu inkar etmedim, hiçbir zaman inançsız biri olmadım, hiçbir zaman organize dinlere yakın olmadım ve samimi bulmadım.
Ama bir söz var çok güzel bir şarkıdan ki her seferinde çok etkiler beni.
And I walk beside the still waters and they restore my soul
But I know when I die my soul is damned
Bu sözler bana hep Katakompları hatırlatır.
Çünkü bir zamanlar yaşayan,yürüyen, nefes alan, düşünen, umutları ve hayalleri olan, seven-sevilen, sabahları koşuya çıkan insanlardan geriye kalan kemiklerinden oluşturulmuş labirentlerdir Katakomplar.
Tam bir manyaklık... Düşünsene senden bir farkı yoktu bu insanların bir zamanlar... Şimdi ise bildiğin turizm geliri.
Bir zamanlar muazzam inanç sahibi insanlar şimdi ne yapıyor bilmiyorum, ölümden sonrasını bilmiyorum ama geride bıraktıkları cesetleri, iskeletleri artık turistik amaçlarla dizayn edilmiş çok iyi bir manyaklık haline geldi.
Lanetlenmiş cesetler şimdi müzelerde boy gösteriyor.
Lanetlenmiş iskeletler şimdi yer altı mezarlarında görsel bir şölen oluşturuyor.
MANYAKLIK! ama çok cazibeli bi' manyaklık.
Ölünce ne olacak bana bilmiyorum. Biraz korkuyor, biraz merak ediyorum. huşu duyuyorum.
Bazen üzerine düşünüyorum, bazen ''aman rüyama girer falan şimdi boşver'' diyorum.
Ruhum lanetlenir mi bilmiyorum.
Geride bırakacaklarıma ne olur merak ediyorum.
Einstein gibi beynim çalınmaz, Katakomp'da duvar eşyası olmam, muhtemelen gömülür giderim, 3 kuşak sonrası mezarıma gelmez.
Peki ondan sonrası ?
Yorumlar
Yorum Gönder